Kuching, Sarawak, Borneo

De ferry van Koh Lipe naar Langkawi komt een uur te laat. Daarbij blijken er ook 2 piers te zijn op Langkawi. 1 dichtbij de luchthaven en de ander verder weg.

Wij wisten dit niet en het is ons ook niet verteld.

We hebben allebei onze vluchten best dicht op de ferry geboekt.

Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat we onze eerste vlucht naar Kuala Lumpur missen.

Het was even rot maar we konden er toch niets meer aan veranderen.

Eenmaal op het vliegveld aangekomen worden we geholpen door 2 heel vriendelijke jonge mannen.

Ze doen er alles aan om ons zo snel mogelijk weer verder te krijgen.

Natuurlijk kost het wel wat extra maarja dat nemen we maar voor lief!

Ik kan al heel snel mee met een andere vlucht dus een snel afscheid en geen kans meer om te verkleden en ik loop naar mn gate. Een half uurtje wachten en ik zit al in het vliegveld.

Een tussenstop op Kuala Lumpur, in de avond en met een korte broek haha koud!!!

Niet dat het buiten koud was (29 graden 's avonds) maar die verdomde vliegvelden en hun airco wel!

Mijn laatste bestemming van mn reis is Kuching.

Kuching is een gezellige stad in de staat Sarawak; de grootste staat van Maleisisch Borneo.

Omdat ik nog maar 6 dagen over heb besluit ik rustig aan te doen en alleen Kuching en omstreken te bezoeken en niet verder te gaan.

Ik kom net na middernacht aan bij mn hostel en duik lekker mn bedje in!

De volgende morgen slaap ik wat uit en maak ik kennis met Kuching door wat rond te lopen in het centrum.

Kucing zonder H blijkt Kat te betekenen.

Overal in de stad zie je dan ook standbeelden van katten en souvenirs van katten.

Mijn hostel zit aan de rand van China Town. Ook kom ik weer een gedeelte Indian street tegen.

Deze hoofdculturen blijven terug komen in heel Maleisië.

Die middag kan ik niet wachten om naar Semenggoh Wild Life Sanctuary te gaan; naar de orang oetans!

Daar net aangekomen gaat het plenzen van de regen en slechter voorbereid kon ik niet zijn want ik had werkelijk niets bij aan regenkleding.

Dit maakte het moment echter niet minder speciaal.

Bij het zien van deze prachtige dieren springen spontaan tranen in mn ogen.

Ik zie vandaag Endu: een jonge blom van 8 jaar, Ritchie: de leider van de groep, Edwin: de waarschijnlijke opvolger van Ritchie en Annuar: een nog niet volwassen mannetje.

Elke orang oetan heeft zijn of haar eigen gelaatstreken en eigen karakter. Het is fantastisch om te zien!

De volgende morgen besluit ik nog een keer naar de orang oetans te gaan. In het hostel ben ik een Amerikaans meisje tegen gekomen en ze gaat gezellig mee!

Deze keer verschijnen Seduku het omaatje van het stel, 46 jaar jong! (Stiekem mijn favorietje) Daarnaast laten Ganya en Anaku zich ook zien, 2 jonge mannetjes van 8 en 11 jaar oud.

Ze spelen wat af samen en het lijkt alsof ze een showtje opvoeren: wie is de grappigste en stoerste. 

De rangers van het park weten veel leuke feitjes en eigenschappen te vertellen.

Met een zeer tevreden gevoel pak ik de bus terug naar Kuching centrum.

Daar aangekomen boek ik een sunset tour voor die middag; op zoek naar krokodillen, neusapen, irrawaddy dolfijnen en vuurvliegjes!

Het eerste uur, anderhalf uur laten de dieren flink op zich wachten. Geen krokodillen en geen dolfijnen.

We gaan verder op zoek in de bomen naar neusapen. 

Die vinden we al snel. Wat een ontzettend grappige beesten om te zien met hun grote bolle neus en dikke buik van de mangrove bladeren!

De tourgids vertelt ons dat deze apen hele goede zwemmers zijn en dat hij zelf een aantal keren getuige heeft mogen zijn van het overzwemmen van de rivier; een heel bijzonder feitje!

Opeens werden we geroepen door een andere tour boot! Ja hoor, de dolfijnen!!

Wat ontzettend leuk om ze te zien.

Deze rivierdolfijnen zijn niet nieuwsgierig zoals veel andere dolfijnen. Dit soort is schuw.

Ze komen dan ook niet naar onze boot toe, maar we achtervolgen ze een tijdje en zien ze regelmatig naar boven komen voor zuurstof.

Ze hebben geen puntige snuit maar een stompe, bollige.

Erg zeldzame dieren dus het was een klein feestje om ze te mogen spotten!

We gaan aan wal bij een echt vissersdorpje.

Het dorp is gebouwd op palen, heeft een basisschool en een voetbalveld en leeft voornamelijk van de visvangst.

Soms komt het water zo hoog dat het onder de huizen staat, dan is het oppassen want de krokodillen kunnen dan tot ver het dorp in komen!

We krijgen wat uitleg over het dorp, de gemeenschap en de scholen, erg leuk!

Na dit bezoek gaan we opzoek naar de vuurvliegjes en vinden ze al snel. Wat zijn ze schattig!

Hoe actiever ze overdag zijn, hoe meer licht ze geven.

Terug bij het hostel informeer ik naar de Rafflesia flower.

Een bloem met een diameter van anderhalve meter: 's werelds grootste bloem!

Helaas bloeit hij niet op het moment.

Het nationaal park waarin deze soms bloeit heeft verder niet heel bijzondere bezienswaardigheden. Dit en het vooruitzicht op 2 dagen hiken in Bako National Park doet me besluiten dit park over te slaan.

Hhmm wat dan te doen de volgende dag... Er is veel te doen maar heb ik daar ook zin in?

Het liefste zou ik nog een keertje de Orang Oetans zien.

Waarom ook niet? Het is mijn vakantie en ik kan doen waar ik zin in heb!

De volgende morgen 8 uur ben ik weer onderweg naar Semenggoh Wild Life Sanctuary.

De rangers herkennen me: He you come again? Thank you! Super aardig.

En mijn derde komst wordt beloond met een mama orang oetan met een 5 maanden oude baby. Geslacht nog onbekend, maar ontzettend schattig om te zien!

Hij/zij durfde al een beetje rond zn mama te kruipen en mocht ook fruit uit der mond eten. Hoe lief om te zien hoe ze zorgt voor der kroost!

Op een gegeven moment hield ze het voor gezien en ging via touwen het bos weer in.

Slingerend van arm naar been langs het touw is het best een geschud voor die kleine. Alsof ze het zelf merkt, zie ik der voorzichtiger klauteren. Goed moedertje!

Die ochtend zie ik ook, tot mijn grote geluk, Seduku het omaatje nog een keer!

Ook laten Endu, Anaku en Ganya hun gezichtjes weer zien!

Die middag bezoek ik Fort Margarita en leer ik meer over de geschiedenis van Sarawak!

's avonds eet ik met het Amerikaanse meisje en een Nederlandse jongen van het hostel.

Tijdens het eten vertel ik dat ik de volgende dag naar Bako National Park ga en de Nederlandse jongen besluit mee te gaan, super gezellig!

De volgende morgen vroeg op om naar Bako te gaan!

In de bus er naar toe komen we een jongen uit Oostenrijk tegen en we trekken samen op.

Daar aangekomen zien we al gelijk een silverleaf monkey! Een prachtig grijs aapje met een lange staart.

Rond het hoofdkantoor van het park loopt er ook een bearded pig rond. Het lijkt alsof hij een baard heeft. Een erg grappig dier die niet bang is voor mensen.

Die dag besluiten we 3 paden te wandelen.

Het eerste stuk is een flinke klim. Dit stuk ligt tussen de bomen, op de grond overal wortels en stenen en het is bloedje heet!

We zweten ons dan ook rot, maar wat is het ook heerlijk!

We wandelen een uur of 3 a 4 en zijn kapot als we terugkomen bij ons verblijf.

We douchen, rusten en lezen wat. Ook schrijven we ons in voor de night walk! Ongeveer 2 km waarin gidsen ons allerlei dieren gaan laten zien.

Net als ik ga zitten om te lezen, barst er een regenbui los!

Ik pak het moment en ga op onze veranda zitten. Wat heerlijk verkoelend!

De night walk is super interessant! 

We zien een tarantula, kikkers, ijskoning, zwaluwtjes, nog meer spinnen, reuze mieren, wandelende takken en als klap op de vuurpijl: een wilde kat!

Hier hebben we ontzettend veel geluk mee. 

De volgende dag hiken we 3,5e kilometer heen naar een waterval en ook weer terug.

Het is weer een prachtige wandeling, met een lastig terrein!

De waterval is het zeker waard; wat een plaatje!

Die middag gaan we terug naar Kuching. 

We eten bij een bistro: Sarawak Laksa. Een noodle soup, beetje pittig met kip en groente! Wat een heerlijke laatste maaltijd..

Die avond besteden we aan spelletjes, een aantal biertjes en interessante gesprekken met medereizigers! Geweldige laatste avond!

Het zit er nu op, het is alweer voorbij! Wat zijn de 3 weken omgevlogen...

Maar dat beschouw ik als een goed teken. Time only flies when you're having fun!

Maleisië heeft me weer veel eersten gebracht:

Eerste keer dit prachtige land bezoeken;

Eerste keer een Islamitisch land bezoeken;

Eerste keer zwemmen in een infinity pool;

Eerste keer theeplantages bezoeken;

Eerste keer orang oetans zien;

Eerste keer links rijden;

Eerste keer een kort bezoekje aan Thailand;

Eerste keer een bamboo tattoo laten zetten;

Eerste keer een Chang biertje drinken;

Eerste keer een vlucht missen;

Eerste keer Borneo bezoeken en zeker niet de laatste keer;

Eerste keer in een sushi restaurant eten met een lopende band;

Eerste keer hiken in een national park;

Eerste keer een wilde kat, tarantula, silverleaf aap, neusapen, irrawady dolfijnen, vuurvliegjes en een baardzwijn zien.

Het was weer een fantastische ervaring en wat heb ik er weer ontzettend van genoten! Ik ben een gelukkig en dankbaar mens! Op naar de volgende planning en reis!