Trekking Sa Pa

18 november 2016 - Sa Pa, Vietnam

Wauw! Wat waren dit geweldige dagen in Sa Pa!!


Het begon met de nachtbus naar Sa Pa.
De reis was prima. Met mijn 1.70m paste ik precies in mn bedje en heb dan ook bijna de hele reis liggen tukken!
Tegen verwachtingen in moet ik zeggen, maar ik had dan ook vlak voor de reis 4 biertjes gedronken en misschien hielpen die ook wel mee

Daar aangekomen voelde je gelijk de verandering in klimaat; een stuk kouder.
We werden opgehaald van de bus en naar een hotel gebracht en daar mochten we douchen en ontbijten, heel netjes geregeld!
We werden om half 9 opgehaald door Vietnamese vrouwtjes en meisjes in traditionele 'Hmong' kleding.

We begonnen de trekking vanaf het hotel en namen kleding mee voor 2 dagen want na de eerste dag trekking zouden we slapen in een Homestay.
Dit betekent slapen bij een lokale familie.
We werden ingedeeld in groepen en laat ik nou toevallig bij ontzettend gave mensen zitten: yihaaa!!
2 stelletjes: waarvan 1 Nederlands en de ander bestaand uit een Spaanse en een Brit, 2 solo reizende Nederlandse meiden, een vrouw uit Belarus en een Nieuw-Zeelander. 
Omdat het prachtig weer was zouden we de eerste dag gelijk de langste trekking doen, ongeveer 12 km.

Nouuu... het was pittig!
Bergen en dalen, glibberige paadjes, door ongerepte natuur, ontzettend warm ook ondanks het koude weer in de ochtend, geen cement of bestrate wegen; echte wildernis.
En dan kom je opeens een hoek om, de bossen uit en kijk je recht uit op een dal, met aan de overkant talloze rijstvelden, af en toe een houten kotje, bergtoppen die verdwijnen in de wolken.
Daar sta je dan in Vietnam, op je eerste solo backpacktrip.. Het was adembenemend mooi, nu ik het typ krijg ik weer kippenvel en tranen in mijn ogen: wat een ultiem geluksmoment!

Na uiteindelijk nog vele mooie plekken, een lunch en nog meer mooie plekken kwamen we aan bij de Homestay.
Lichtelijk teleurgesteld want het was veel moderner dan de werkelijke hutjes waar de locals in wonen, maar goed misschien als verwende Europeaan ook maar goed.. (lees: krotjes)

In de homestay konden we douchen en een lekker koud biertje drinken terwijl onze gids Tzhu (gezondheid) en een ander lokaal meisje voor ons gingen koken.
Zo ver in de rimboe, 6 uur lopen, maar wel elektriciteit en stromend, warm water haha geniaal! Maaaar, geen wifi! Telt ook wel een beetje toch?

Na een aantal biertjes en een heerlijke maaltijd had Tzhu ook wel zin in wat lekkers.. Hello Happy Water!!
Shotglaasjes kwamen op tafel en ook een plastic flesje waar water in had gezeten en daar zat een doorzichtige vloeistof in: rijstwijn, uiteraard zelf gestookt!
We hieven allemaal ons glaasje: MOI TAI BAI SOH en hoppa in 1 keer achterover.
70% alcohol. Dus. Zoals ik al zei: Hello Happy Water!
Top avondje met leuke gesprekken, spelletjes en uiteraard nog wat Happy Water; we waren allemaal zeer Happy!

De tweede dag nog een lekker stuk gewandeld langs nog meer mooie plekken; mijn spiertjes hadden het nodig!
Tzhu, onze gids, is een 16 jarig meisje: ontzettend grappig, zeer goed Engels sprekend, heel wijs, weet alles over hun cultuur 'Black Hmong' en ieder werkproces dat zij uitoefenen.
Ik heb heel veel van haar geleerd tijdens de trekkingen.

Na de tweede trekking werden we met een busje terug naar Sa pa Town gebracht en mochten we naar ons hotel!
Ik bleef uiteindelijk over met de Nieuw-Zeelander en een Nederlands meisje, de rest had die dag al een terugreis naar Ha Noi geboekt.
De rest van de middag hebben we rondgelopen in het centrum.
Een heel verschil met Ha Noi want hier is het een stuk rustiger!

Nu lig ik in mijn hotelkamer op het eind van de tweede dag Sa Pa.
Morgen nog een trekken (6 km) naar een waterval en dan hopelijk 's middags genoeg tijd voor we de bus terug pakken naar Ha Noi en een heldere lucht, want dan willen we met de kabelbaan naar de top van een berg in Sa Pa waar je boven de wolken uitkomt en China kan zien: Fansipan heet het.
Fingers crossed!

Sa Pa: traditioneel Vietnamees, adembenemend mooie natuur, leerzame trekkingen, gave groep, samenvattend: WAANZINNIG! (and one more day to go) 

6 Reacties

  1. Sleut senior:
    18 november 2016
    Lieve zus!
    Nou, ook tranen in mijn ogen als ik je mooie verhaal lees!! Geweldig zeg! Ik kan me zo voorstellen dat je dan opeens dat mooie dal ziet! Overweldigend gewoon :)))
    Lijkt me echt prachtig Sa Pa...! En wat leuk dat je zo'n leuke groep hebt!! Ben benieuwd of je China nog hebt zien liggen!
    Thzu gezondheid hahahaha ik moest zo lachen toen ik dat las!
    En die rijstwijn heb ik in Indonesië ook op blehhh vond t echt ranzig! Maar je wordt er wel lekker snel teut van hahaha!
    Wederom heel leuk en mooi geschreven zus!
    Keep on going!! Love youuu ❤️❤️❤️
  2. Mama:
    18 november 2016
    Wat is dit genieten voor je meis. Je glundert het verslag uit. Heerlijk om te lezen. Ik geniet helemaal met je mee. Kijk al uit naar je volgende verslag. Dikke kus. XX
  3. Papa:
    18 november 2016
    Wat een verhaal weer. Inderdaad ook ontroerend, zoals Jessica al zei... Als ik het lees waan ik me ook daar; mooi geschreven weer Bet! Veel plezier in de kabelbaan, geniet van het uitzicht! Kus xx
  4. Charlie:
    18 november 2016
    Wat is het heerlijk wakker worden met een reisverslag van jou ! Zo te horen heb je het super naar je zin en is de reis vanaf dag één al fantastisch! Blijf vooral schrijven, zodat ik lekker kan meegenieten ❤️
  5. Claudia:
    18 november 2016
    Wat een avontuur,leuk om te lezen!
    Volgens mij zal dit niet je laatste reis avontuur zijn
  6. Miranda:
    18 november 2016
    Hoi Babette, wat fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Ik was er 10 jaar geleden dus voor mij weer ff terug in de tijd. Vietnam is geweldig! Leuk dat je die trektochten doet, dan ook misschien eens mee op een van mijn huttentochten? Nog veel plezier daar en groetjes uit het nu o zo koude regenachtige NL ( zit nu in de trein van Leiden naar Weesp, 4 graden/ nat en koud). Ga lekker genieten! En ik blijf je verhalen lezen.Liefs Miranda